عمیق شدن تفاوت اجاره‌بها در محله‌های مختلف پایتخت

بازار اجاره تهران این روزها ؛ اجاره پیشنهادی در محله‌های شمالی و مرکزی به حدود دو برابر مناطق جنوبی رسیده و بسیاری از مستأجران با بودجه متوسط یا پایین، مجبور به کوچ به محله‌های ارزان‌تر شده‌اند، در حالی که پول‌پیش سنگین، فشار مالی مضاعفی به آن‌ها وارد می‌کند.

این روزها بازار اجاره مسکن در پایتخت زیر سایه و فشار جدی تورم و رشد قیمت با نوسانات شدید محله‌ای مواجه است، بطوری که موجران در محله‌های مختلف با پیشنهادهایی چشمگیر، نرخ اجاره را در فایل‌های آگهی بالا می‌برند و از سوی دیگر، مستأجران برای انتخاب محله مناسب بیش‌ازپیش هزینه‌ها را وزن می‌کنند.

براین اساس و با بررسی فایل‌های اجاره در ۲۲ منطقه پایتخت به این موضوع می رسیم که نه تنها اجاره کل شهر بالا رفته است، بلکه در مقابل تفاوت محله‌ای نیز به شدت عمیق شده است، بطوری که بسیاری از خانواده‌ها بمنظور کنترل هزینه‌های مسکن تمایل بیشتری به محله‌های پایین‌تر پیدا کرده اند.

در این میان اما موجران آپارتمان‌های میان‌متراژ (حدود ۸۶ متر مربع) در لایه میانه شهر، در آگهی‌های خود پول‌پیش متوسط حدود ۶۰۲ میلیون تومان همراه با اجاره ماهانه‌ای در حدود ۲۰ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان مطرح کرده‌اند، اعداد و ارقامی که حاکی از آن است که حتی واحدهای نه‌چندان لوکس در پایتخت برای مستأجران، دارای بار مالی سنگینی است.

اما از سوی دیگر محله‌های جنوبی یا کم‌برخوردارتر تهران با اعدادی متفاوت شاهد رشد اجاره هستند.

طبق بررسی ها مبلغ اجاره ‌پیشنهادی در مناطق ۱۳ و ۱۴ به طور متوسط در حدود ۱۲.۴ میلیون تومان ماهانه به‌علاوه ۵۸۵ میلیون تومان ودیعه است و از این رو برخی مستأجران که محدود به بودجه متوسط یا پایین‌تر هستند، به مناطق ارزان‌تر پایتخت روی می‌آورند، اما باید به این نکته نیز توجه داشت که، بار مالی هنوز برای بسیاری سنگین است.

در واقع اختلاف قابل‌توجه بین پرتقاضاترین محله‌ها و منطقه‌های پایین‌تر شهر تهران تبدیل به یک چالش جدی شده است، بطوری که مستأجرانی که توان مالی متوسط دارند، ناچار به انتخاب محله‌هایی هستند که پیش‌تر ممکن بود گزینه اصلی‌شان هم نباشد.

براین اساس محله‌های مرکزی و شمالی تهران که دارای دسترسی بهتر و امکانات بیشتری هستند، اجاره پیشنهادی بسیار بالاتری نسبت به بخش جنوبی یا حاشیه شهری دارند و می توان گفت این شکاف محله‌ای نه‌تنها سبب فشار متراکم‌تری بر خانواده‌های کم‌درآمد شده است بلکه از سوی دیگر سبب شده است تا افرادی که پیش‌تر در این محلات بودند، به فکر کوچ به محله‌های ارزان‌تر بیفتند.

می توان نتیجه گرفت، افزایش شکاف اجاره محله‌ای برای مستأجرانی که درآمد متوسط یا پایین دارند، یک تهدید جدی محسوب می شود، زیرا در صورتی که توان اجاره در محله پردرخواست را نداشته باشند، انتخاب محدودتری خواهند داشت و از این رو حتی بسیاری مجبور به کوچ به محله‌های ارزان‌تر می‌شوند که ممکن است کیفیت زندگی پایین‌تری داشته باشد یا هزینه‌های جانبی (مثل حمل و نقل) را بالا ببرد.