قابل اتکا بودن فراتر از پذيرش مسئوليت است. فراتر از رازداری و امانت داری است. ( جایی خواندم هنگام غرق شدن تایتانیک ، جان جیکوب آستور چهارم، میلیونر بزرگ سوار کشتی بود. پول حساب های بانکی او برای ساخت فروندها تایتانیک کافی بود. با این حال ، او در معرض خطر مرگ قرار گرفت ، آن چیزی را که از نظر اخلاقی صحیح بود انتخاب کرد و جای خود را در قایق نجات به دو کودک ترسیده داد ایسیدور اشتراوس ، مالک مشترک یکی از بزرگترین فروشگاه های آمریکایی ( Macy’s ( که اونیز در تایتانیک حضور داشت ، گفت: “من هرگز زودتر از مردان دیگر وارد کشتی نجات نخواهم شد.” همسرش نیز از سوار شدن به قایق امتناع کرد و جای خود را به خدمتکار تازه استخدام شده خود ، الن برد داد. او تصمیم گرفت آخرین دقایق زندگی خود را با همسرش زندگی کند. این افراد ترجیح می دهند بدون مال و ثروت باشند تا اصول اخلاقی خود را زیر پا بگذارند انتخاب آنها ارزشهای اخلاقی، درخشش تمدن بشری و ماهیت انسانی را نشان داد. ) امن بودن برای خیلی از ما یعنی رازداری، امانت داری و اما قابل اتکابودن یعنی استوار ایستادن در زمان و مکانی درست و در صورت نیاز دست به کارشدن‌. و اما قابل اتکابودن یعنی استوار ایستادن در زمان و مکانی که نیاز به حضور اجتناب ناپذیر است برای فردی که قابل اتکاست و در صورت نیاز دست به کارشدن‌ بدون در نظر گرفتن منافع خود. ایستادگی در جایی که نیاز به ایستادگی است نه لزوما جایی که دوست داریم باشیم که پشت آن آرمان و رسالتی والا نهفته است بودن فارغ از خواستن یا نخواستن و یا نبودن به دلیل نخواستن انتخوابی با دو رویکرد متفاوت و عیاری ناهمگن است ممکن است همه ما افراد قابل اعتماد زیادی را برای گفتنی ها و سپردنی ها سراغ داشته باشیم اما تکیه گاه یا ستون اصلی یک خیمه با ارزشترین عنصر یک سرپناه است